Артгаа багшээ нь ажил дээрээ

Ажилдаа ирлээ. Тэр жоохон үнэртүүлэх, шөнө хэд гуравхан цаг унтсан энэ тэр бол яахав дээ. Байж болхын. Гэтэл миний бие нь ажил дээр хэрнээ сэтгэл нь гэртээ байгаад байгаа нь муухай байна.
Түрүүн шээс хүрсэн. Миний сандал нойлоос хориод мээтрийн зайтай. Өрөөнд хэд хэдэн нөхөд сууж хамт олон болно. Гэтэл сая шээюү гээд ширээнээсээ босонгуутаа шууд л тэлээгээ тайлж цахилгаанаа доошлуулангаа олны дундуур явж байна.

Түрүүн гадаанаас яаав. Гадаанаас жанчивлан аршаан авсан. Аваад уусан чинь дэндүү л муухай хүйтэн байхаар нь буцааж таглаад пааран дээр тавьсан. Удалгүй ажлын хүүхэн орж ирээд цонхны урдуур сүүтэгнэж байснаа, энэ яагаад гаазтай болчдог байнаа гэж хэлсэн. Ер нь бидний хооронд ийм яриа болсон:
-Энэ яагаад гаазтай болчдог байнаа?
-Аль?
-Энэ ус?
Би эргэж хартал тэр цэцэг усалж байлаа.
-Аан, наадах чинь юу л даа.... юу..... усыг таглаад уджаагаад онгойлгоход бас жоохон цс гэх шиг болдышд. Тэр нөгөө караантны ус чинь бас цаанаасаа даралт шахалт махалт гээд тэгдэг байж болхын тээ?
-Гүэ тэхдээ энэ сая бүр аймар гаазтай байсышд.
-Хөөш чи хүний аршаанаар цэцэг услахаа болиочэээээээ... хөөөөе ооо дууусцымууу...

Тэр тэхдээ над гоймон авч өгнө гэсэн.


Миний барианы шилтэй шөл ажлын хөргөгчинд байж болно. Гэхдээ над шиг гэрээсээ аяга халбагаа авчраад ширээн дээрээ тавьцан байгаа хүн өөр алга. Гэхдээ би өнөөдөр нэг цагаас гэрийн хажууд очихдоо гэрээр орно гэж ааль өчигдөр төлөвлөцөн хүн. Хоолоо хэзээ нь идэх вэ? Гарахаасаа өмнө үү, гарч ирээд үү? Гэртээ орчоод юу хийх вэ?
 

...........Үргэлжлэл удахгүй жоохон байж байгаад.